21 Maart 2015. Vandaag werden wij, net als u, via de media op de hoogte gebracht dat er een nieuwe identificatie heeft plaatsgevonden. We zijn blij voor de nabestaanden van dit slachtoffer. Er zijn nog slechts 2 slachtoffers niet geidentificeert. Helaas hoort ook Gary hierbij.
Ik ben op de hoogte van de beperkte hoeveelheid bruikbaar DNA materiaal wat er nu nog is. Dat is nog maar heel weinig. Dat er dan toch nog een identificatie heeft kunnen plaatsvinden geeft aan dat het toch nog steeds mogelijk is.
We blijven daarom hoop houden, ook al is het een hele beproeving.
17 juli 2014………………………………………17 januari 2015
Het voelt als gisteren, terwijl ik weet dat het niet zo is. We zijn nog net zover als toen, terwijl ik weet dat het niet zo is. Ze zeggen dat de pijn minder wordt, terwijl ik merk dat dat niet zo is. Ze zeggen dat het slijt, terwijl ik merk dat het niet zo is.
Iedereen heeft wel van die momenten. Ook al is het heel lang geleden. Je weet precies hoe je je voelde, wat je rook, welke geluiden je op de achtergrond hoorde, wie bij er was en wat er stap voor stap, seconde voor seconde gebeurde. Je zintuigen zijn extra scherp,deze gebeurtenis is zo bepalend.
Zo ook 17 juli 2014, vandaag exact een half jaar geleden. Het eerste appje om 16.29 van een vriend had ik gemist (is Petra nog thuis??) maar vanaf het moment dat mijn collega aangaf dat er een vliegtuig was neergestort in de Oekraïne weet ik nog alles wat er gebeurde. Als een zeer slechte film schiet dit eerste uur wekelijks aan mij voorbij. Het daarbij behorende gevoel is echt vreselijk, je maag raakt gelijk van streek.
De donkere wolken die boven ons samen pakten op die dag hangen nog steeds boven ons. We zijn nog niets verder. Petra werd eind augustus geïdentificeerd en nooit, nooit hebben wij er bij stil gestaan dat dit bij Gary zo lang zou gaan duren of helemaal niet zou gaan lukken. Deze week is bekend geworden dat er weer een identificatie was. Nog slechts 3 te gaan. Alleen, waarom zit Gary daar verdomme nou bij? Waarom?
Met moeder Ida gaat het redelijk goed. De wond heelt heel langzaam en de vooruitzichten zijn goed maar traag.
Het bot wil niet snel helen en we hopen maar dat de eerstvolgende scan van haar voet verbetering zal laten zien. Ook zij is inmiddels bijna 5 maanden van huis en heeft het ook niet makkelijk.
2015 begon niet lekker. Door het twee-jaarlijkse bevolkingsonderzoek kwam bij Ans, de moeder van Anja naar voren dat er een tumor in haar borst zat. Afgelopen donderdag is zij geopereerd, de resultaten hiervan horen we binnen 2 weken. We hopen dat chemo en bestraling haar zo veel mogelijk bespaard kan blijven, maar wat nodig is is nodig. Ze houdt zich enorm sterk!
Inmiddels zijn we ook begonnen met het leeghalen van het huis van Petra en Gary. Een enorme klus. Niet alleen vanwege het vele werk maar voornamelijk vanwege de gevoelens die daar vrij komen. Normaal duurt het opruimen van een kastje een half uur, nu 3 uur. Bij alles wat je ziet, bij alles wat je beetpakt gaan er herinneringen door je hoofd. Afschuwelijk maar dit moeten we toch echt zelf doen.
En alle persoonlijke dingen even door je eigen handen zodat je zeker weet dat wanneer je het weggooit dat je er geen spijt van krijgt. Weg is weg en zo definitief en alles is al zo definitief……
Veel mensen hebben aangeboden om te helpen, op een later moment zal ik daar zeker gebruik van maken, de eerste selectie moeten we echt zelf doen.
Ik wil nog even iedereen bedanken en stil staan bij iedereen die ons gezin steun geeft, geduld met ons heeft en begrip heeft voor onze soms wat matte of afwachtende reactie. Het lijkt zo vanzelfsprekend. Echter voor ons is het gisteren gebeurd en is er geen minuut dat het ons niet bezig houdt, voor een buitenstaander is het een half jaar geleden en… het leven gaat door, toch ?
Ik hoop dat dit de laatste keer is dat ik schrijf zonder dat ik met nieuws over Gary kom. Het is nu wel tijd!!
Donderdag 11 december-2014: Op het moment hebben we het allemaal best moeilijk. Het is gewoon niet voor te stellen hoe moeilijk het is dat we nog dagelijks door het worden bezig gehouden met: Het nieuws van wrakstukken die onderweg zijn en aankomen, autoriteiten die bezig zijn met de schuldvraag, de vraag waarom nog niet alle papieren zijn ingevuld die Malasian Airways heeft verstrekt voor de begrafeniskosten, of we al bij de notaris zijn geweest voor een verklaring van erfrecht omdat we dan de op de rampplek gevonden voorwerpen als “erfgenamen” in ontvangst mogen nemen, of we ons al hebben ingeschreven bij de belangenvereniging MH17, of alle documenten voor de schade al zijn ingeleverd bij Malasian Airways, waarom de rekening van PH van Langeveld van 4 euro 38 van haar creditcard nog niet betaald is, of we….hebben jullie….is dit al geregeld….zijn deze formulieren al…. (en zo kan ik er nog 500 bedenken, maar daar willen we helemaal niet mee bezig zijn!!)
………….en weer is het bekend geworden dat er met de laatste lichaamsdelen 2 identificaties zijn verricht. Ik ben echt oprecht blij voor de nabestaanden. Ik weet wat ze doormaken, het is om gek van te worden. Ik ben ook (gepast) jaloers op hen, wij willen ook zo graag wat horen. Er zijn nog 4 slachtoffers niet geidentificeerd.
Allemaal Nederlanders.
Als er iemand of iets daarboven aanwezig is: Alstublieft, denk ook aan Gary.
We willen zo graag verder, en dat kunnen we nu niet…….
Woensdag 12 november 2014: Maandag was de nationale herdenking in de Rai in Amsterdam. Het was een zeer mooie en prachtig georganiseerde herdenking.
Heeft u het niet op tv gezien dan kunt u hier terugblikken :
Het was eervol en ook emotioneel. We merkten dat, toen we zelf op 4 september de herdenking in Maassluis organiseerden we veel bezig waren met de organisatie hiervan, het moest goed verlopen en het voelde daarom ook als een zware verantwoording.
Hier konden we zo plaatsnemen. Alles was georganiseerd en nieuw voor ons. Het gaf alle ruimte dus om de gedachten te laten afdwalen naar de reden waarom we daar waren. De lading was emotioneel. Bijna 2000 mensen die gezamenlijk rouwen om hun geliefden. Voor ons was het heel mooi maar erg emotioneel.
Ook hebben we nog met enkele andere nabestaanden gesproken. Begrijpelijk dat veel van hen dit als een afsluiting zien. Velen hebben allang, sommigen al bijna 3 maanden geleden een begrafenis gehad. Voor ons en voor nabestaanden van nog 7 andere Nederlandse slachtoffers die nog niet geïdentificeerd zijn ligt het volledig anders zoals u zult begrijpen.
Ook nu willen we weer iedereen bedanken voor de lieve berichten, telefoontjes, kaarten en bloemen van mensen die ons op deze dag wilden steunen. Het doet ons goed.
Helaas kon moeder Ida er niet bij zijn, zij heeft in het ziekenhuis in een aparte kamer de uitzending gevolgd.
Zo was ze er toch bij.
Vanmiddag hebben we haar weer van het ziekenhuis naar het revalidatiecentrum de Marnix in Vlaardingen gebracht. De pomp zit nog aan haar voet, aan revalideren is ze nog niet toe maar ze zit wel in een veel rustigere omgeving waar ze hopelijk snel aan herstel kan werken. Ze zal nog 1 of 2 keer per week naar het ziekenhuis terug moeten maar ze was het ziekenhuis helemaal zat. Ze kan uw steun van kaarten/belletjes en bezoekjes dan ook goed gebruiken.
Woensdag 12 november 2014: We zijn weer een paar weken verder en er is weer een hoop gebeurd. Nadat we werden geconfronteerd met het nieuws dat er van Gary niets was om een identificatie mee te maken hebben we een paar dagen nodig gehad om dit te verwerken. We hebben met de rest van de familie afspraken gemaakt om te bespreken hoe nu verder. Het was vreselijk nieuws, maar gaf ook rust. Hoe rot het nieuws ook was, we konden wel verder.
Op vrijdag 31 oktober werden we gebeld met het nieuws wat inmiddels op internet ook circuleerde : Er werd weer gezocht naar lichaamsdelen ( en gelukkig ook gevonden). Natuurlijk zouden we heel blij zijn als er iets van Gary bij zit.Niets liever willen we dit. De locatie waar is gezocht is een locatie waar ze nog niet geweest zijn, waar het compartiment ligt welke is uitgebrand en waar de ( zoals ik inmiddels heb begrepen) de meeste slachtoffers zaten die nog niet zijn geïdentificeerd.Gary zat niet niet, maar het is natuurlijk mogelijk dat hij op het moment van het ongeluk niet op zijn plaats zat, maar zijn benen aan het strekken was.Hoe dan ook, we gaan weer in de tenenkrommende wachtstand. Wachten. Wachten…
Afgelopen zaterdag zijn er in Eindhoven met het inmiddels bekende ( prachtige en waardige) protocol 5 kisten met stoffelijke overschotten naar Nederland gekomen.Vandaag hoorde ik op het nieuws dat er gisteren ( maandag) op een andere plek weer was gezocht en gevonden. Hoe blij we ook zijn, toch wringt bij ons de gedachte …waarom nu wel ? Waarom niet 3 maanden geleden? Is eerder wel alles uit de kast gehaald ? We kunnen alleen maar vanaf de zijlijn alles meemaken en ondergaan.Meer niet.We blijven dus wachten.
Dinsdag 27 oktober 2014: Zoals iedereen begrijpt is er in deze situatie niets als goed nieuws te bestempelen, maar als Gary geïdentificeerd wordt zou dat wel zo voelen. Helaas, de hele gifbeker in dit drama moet worden leeggedronken. Onze toegewezen familierechercheurs kwamen ons zeer slecht nieuws brengen. Van alles wat destijds uit de Oekraïne is gekomen zit niets, maar dan ook helemaal niets wat gebruikt kan worden voor een identificatie van Gary. Concreet, Gary kan niet worden geïdentificeerde. U begrijpt dat dit slechte nieuws heel hard bij ons aankwam. Natuurlijk, in je achterhoofd houdt je er rekening mee, zeker naarmate de tijd vordert. Maar we verdrongen het. Het zal toch niet, we hebben toch wel genoeg ellende gehad……
Hoe het nu verder gaat zullen we met elkaar bespreken.Ook hier is geen draaiboek voor.
Tot overmaat van ramp is ook moeder Ida weer opgenomen en heeft gisteravond weer een operatie ondergaan. De wonden aan haar been waren zo ontstoken dat ze van het revalidatiecentrum maandagochtend met Anja in een rolstoelbus naar het Erasmus MC waar direct onderzoeken plaatsvonden. Dit heeft ertoe geleid dat er op maandagavond weer een operatie heeft plaatsgevonden. Haar kamer in het revalidatiecentrum gaan we weer leeghalen en hopen er maar op dat ze na herstel in het ziekenhuis weer terecht kan. Allemaal heel triest voor haar.
Zondag 5 Oktober 2104: Het is een hele tijd geleden dat ik een stukje heb geschreven. De reden laat zich raden, er is nog geen nieuws over Gary. Het duurt lang, erg lang. Enkele keren per week worden we geïnformeerd over de identificaties en dan met name of er nieuws voor ons is. Het zorgt er voor dat er toch constant enige onrust is, het houdt je bezig, je ziet het aantal identificaties stijgen (wat voor die nabestaanden natuurlijk wel heel fijn is) en daardoor ook onze kansen afnemen.
Inmiddels zijn er 262 geïdentificeerd, nog 36 te gaan. Het beschikbare materiaal bij de forensisch onderzoekers is nog beperkt heb ik begrepen, maar we geven de moed nog niet op.
Gelukkig hebben we ook goed nieuws. Na een aantal zware operaties is moeder Ida afgelopen week na bijna 6 weken in het ErasmusMC te hebben gelegen door ons naar de Marnix in Vlaardingen gebracht.
De Marnix is een nieuw revalidatie centrum in Vlaardingen West. Ida heeft een keurige eenpersoonskamer. Alle kamers komen uit op een gezamenlijke ruimte waar met een aantal andere bewoners gegeten wordt. Daar kan je ook met elkaar TV kijken of iets dergelijks. Daar wordt langzaam aan een herstel gewerkt. Er mag beperkte fysiotherapie gegeven worden. Haar geopereerde been mag echter nog zeker 4 -6 weken niet belast worden.
U kunt Ida in de Marnix natuurlijk opzoeken. Wij vragen u dit wel vooraf aan haar zelf door te geven, zodat ze een beetje een planning van haar bezoek kan maken. Ze is nog gauw vermoeid en het is goed te merken dat deze zware operaties en lange tijd in het ziekenhuis niet in de koude kleren zijn gaan zitten. Maar… we zijn erg blij dat we weer een stap verder zijn en dus richting herstel en uiteindelijk richting haar eigen huis in Maassluis.
De bezoektijden zijn van 11:00 – 12:00 uur en van 15:30 – 20:00 uur. In de weekeinden is dit langer, van 10:30 – 21:00 uur. Beneden is een brasserie waar ook een kop koffie gedronken, of iets gegeten kan worden. Ida kan met de rolstoel ook mee naar beneden of wellicht bij mooi weer zelfs even naar buiten.
Ida is ook hier op haar mobiel bereikbaar ( heeft u dit nummer niet, mail me dan als reactie op dit bericht) of via haar mail 123idavannoort456@789gmail.com (verwijder de getallen uit het opgegeven e-mail adres). Het adres van de Marnix is, Marnixlaan 5 3132PL Vlaardingen, Kamernummer 8, 1e etage maar anders is dit bij de receptie bekend.
Donderdag 11 september 2014: Het is inmiddels een week geleden dat we de mooie herdenking hebben gehad in de Immanuelkerk. We zijn overdonderd door de enorme toeloop. Zoals in de toespraak al is gezegd is het bijzonder fijn om te voelen dat zoveel mensen Petra en Gary willen herdenken. Het verdriet was bij iedereen voelbaar, de herinneringen tastbaar gemaakt door de mooie foto’s en de muziek die een belangrijke plek innam bij Petra en Gary. De enorme bloemenzee waar u allemaal toe heeft bijgedragen was heel mooi. Onze dank daarvoor. Daarnaast wil ik ook iedereen bedanken die heeft meegeholpen om er een herdenking van te maken die Petra en Gary hebben verdiend. Het was zo mooi. Zonder al deze lieve mensen was het nooit gelukt, en daar zijn we heel dankbaar voor!
Morgen is er een hele spannende dag voor moeder Ida. Ze is bijzonder sterk maar toen ze hoorde dat er voor de herstel operatie van haar been en voet 6 uur was uitgetrokken was ze erg onder de indruk. Het is een zware en risicovolle operatie. Er zijn slechts een beperkt aantal ziekenhuizen (4) in Nederland waar deze operatie kan plaatsvinden en we kunnen er op dit moment alleen maar het beste van hopen in de wetenschap dat ze in vakkundige handen is. Na de operatie zal ze zeker nog enkele weken in het ziekenhuis moeten verblijven. We hopen dat ze na het weekeinde ook weer wat bezoek kan ontvangen. Dit wordt door haar zeker op prijs gesteld. Als u haar wil bezoeken meldt u dat dan even als reactie op dit bericht (dat wordt niet direct geplaatst op de site!)
Natuurlijk kunt u haar ook een hart onder de riem steken door een kaartje te sturen naar Ida van Noort ERASMUS MC Afdeling Orthopedie, midden 7, ‘s-Gravendijkwal 230, 3015 CE Rotterdam.
Donderdag 4 september 2014:.Vandaag gaat het een hele spannende dag worden met de Herdenking vanavond. Ik kan gelukkig melden dat ook moeder Ida er bij kan zijn, en wat zijn we daar blij mee!! Het gaat redelijk met haar, en wat houdt ze zich sterk!! Zonder haar aanwezigheid hadden we de herdenking moeten afzeggen. Het was nog een behoorlijk georganiseer want ze kan alleen met een ambulance worden vervoerd, en dan ook alleen nog op een brancard. Ze zal dan ook op een brancard in de kerk aanwezig zijn. We zijn dan ook bijzonder dankbaar dat de stichting “doe een ambulance wens”, waar we door onze buurvrouw op werden geattendeerd, hun volledige medewerking hiervoor hebben verleend.
Het organiseren van een herdenking van dit formaat vraagt veel inspanning. Van ons, maar ook van de vele mensen die er hierbij betrokken zijn. Zonder hen zou het absoluut niet haalbaar zijn. Het is ook zo belangrijk, het is een eerbetoon aan 2 fantastische mensen. Dat moet gewoon goed zijn. Je doet het maar een keer. We hopen dat een mooie herdenking ook mee zal helpen in het verwerkingsproces waar we allemaal mee te maken hebben.
Maandag 1 september 2014: Met Moeder Ida gaat het redelijk goed. Ze is heel sterk. We zullen er alles aan doen om haar donderdag aanwezig te laten zijn. Er wordt mij regelmatig het adres gevraagd om een kaart te sturen. Deze kan naar: Ida van Noort, ERASMUS MC Afdeling Orthopedie, midden 7, kamer 753, ‘s-Gravendijkwal 230, 3015 CE Rotterdam. Ik weet zeker dat een kaartje wordt gewaardeerd.
Vrijdag 29 augustus 2014: Helaas moet ik melden dat in niets moeder Ida wordt bespaard. Na een zeer onfortuinlijke val thuis is zij , nadat de arts met trauma helikopter was gearriveerd met de ambulance afgevoerd naar het Erasmus. Ze heeft een zeer gecompliceerde voet/been breuk, met alle gevolgen van dien. Zij had behoorlijk wat bloed verloren maar heeft zichzelf nog naar binnen kunnen slepen om 112 te bellen. In een ruim 3 uur durende operatie in het Erasmus is er een stellage met pennen in haar been geplaatst om deze te fixeren. Vandaag zal verdere worden gekeken of er nog verdere operaties nodig zijn. Hopelijk staat de voet recht , in ieder geval zal de plastisch chirurg nog wel het e.e.a moeten reconstrueren. Zoals het er nu voor staat heeft ze gelukkig geen ander letsel , bijvoorbeeld aan het hoofd opgelopen, met bijvoorbeeld een hersenschudding als gevolg. Ze houdt zich zeer kranig, zeker onder de huidige omstandigheden. We hebben in het ziekenhuis aangegeven dat ze er op 4 september, wat er ook gebeurd, bij moet zijn. We hopen daar snel uitsluitsel over te krijgen.
Maandag 25 augustus 2014: We hebben er heel lang op gewacht en het is een deel van de boodschap waar we op zaten te wachten en toch is het heel moeilijk om het op te schrijven : Petra is geïdentificeerd.
Het is heel moeilijk onder woorden te brengen, ongelofelijk definitief en daardoor erg emotioneel. Het is een halve boodschap. Gary is nog niet geïdentificeerd. Natuurlijk, het was een utopie om te denken dat ze beiden tegelijk worden geïdentificeerd. Natuurlijk zal het proces zo zijn dat een van twee de eerste zal zijn. Zeker na zo lange tijd. Er zijn er al zoveel geïdentificeerd en wij hoorden maar niets. Natuurlijk is dit een deel van wat we wilden horen. Natuurlijk…..maar dat zegt het verstand.
Het gevoel zegt heel wat anders. De boodschap kwam keihard aan. We werden gebeld door onze familie-rechercheurs of we thuis waren. Ze wilden langs komen. Binnen een half uur. Ze vroegen ook mijn moeder Ida op te halen. Ze hadden belangrijk nieuws. Op mijn vraag of Jan ( vader Gary) al gebeld was kreeg ik als antwoord dat ik die niet moest bellen. Ik wist genoeg….
Binnen een half uur waren de familie-rechercheurs bij ons thuis. Er heerste een rare spanning toen ze binnenkwamen. Ze wilden niets drinken en wilden direct aan tafel gaan zitten en wilden gelijk to-the-point komen. Er werd niet omheen gedraaid en het werd direct verteld: Helaas hebben we geen nieuws over Gary maar vandaag is Petra geïdentificeerd. Dat was het dan.Meer niet. Net zo snel als het drama zich heeft voltrokken werd dit aan ons verteld. We merkten dat ook de familie-rechercheurs moeite hadden met het brengen van deze beladen boodschap.
Natuurlijk hebben we daarna verdoofd de vervolgstappen die de familie-rechercheurs ons vertelden over de procedure aangehoord. We luisterden, maar niets kwam meer binnen.
We konden het ook niet delen. We wilden het niet aan anderen vertellen. Mensen zouden het wellicht fijn vinden dat er een identificatie was maar zo voelde het bij ons helemaal niet!!! Het voelde rot. Het was zo definitief. En het was er ook maar één, geen twéé. Hoe kunnen we hier nou mee verder??
We zijn nu een paar dagen verder, het nieuws is een beetje ingedaald. Het verstand gaat weer een beetje meespelen en we begrijpen dat we met dit stapje dichterbij twee identificaties zijn. Elke dag wordt nu nog spannender……zou Gary erbij zitten?
De spoeling wordt dunner, de tijd gaat door.
Op dit moment zijn we volop bezig met de organisatie van de herdenking van Donderdag 4 September. Er moet toch nog veel georganiseerd worden. We kunnen het maar één keer goed doen.
Ik hoop u snel nieuws te brengen over Gary. Dan kunnen we verder…..
Dinsdag 19 augustus 2014: Afgelopen zaterdag was er een eervolle herdenking aan zowel Gary als ook aan Petra. Heel mooi zoals ze bij Excelsior hier mee omgegaan zijn.
Ook de WOS heeft in het 100 seconden journaal er aandacht aan besteed. Klik HIER om de uitzending te zien. ( hij speelt vaak niet af op een mobiele telefoon)
Er werd muziek van Garry gespeeld, er werd aangekondigd dat de jeugdelftallen met een bandje zou gaan spelen waar op staat: Gary, een figuurtje die keeper is en de tekst: KOM OP BOYS !, deze tekst riep Gary meerdere keren tijdens de wedstrijd ter aanmoediging van zijn team. Er werden 100 balonnen opgelaten, 98 witte en 2 gele, 1 voor Gary en 1 voor Petra. Het was een mooie en indrukwekkende gebeurtenis. Excelsior en alle trainers en leden, bedankt!
Donderdag 14 augustus 2014: Met de start van het nieuwe voetbalseizoen zal er bij Excelsior Maassluis met het team waarin Gary zou gaan spelen (B1) as zaterdag om 11.15 speciale aandacht zijn voor en in het teken staan van Gary. Tijdens het inspelen zal er muziek van Gary worden afgespeeld,er zullen ballonnen worden opgelaten, er zal een minuut stilte zijn en er zal met rouwbanden worden gepeeld. De wedstrijd zelf begint dan om 11.30.Natuurlijk bent ook u welkom om dit eerbetoon mee te maken. Het is zeer indrukwekkend en hartverwarmend hoe teamgenoten en trainers van het team maar ook Excelsior zelf verslagen zijn van het wegvallen van Gary.Ik zal na zaterdag verslag doen.
Woensdag 13 augustus 2014: We zijn inmiddels een weekje verder na het vorige bericht. Er zijn volgens de officiële berichten inmiddels 65 slachtoffers geïdentificeerd. Alle nabestaanden zijn daarover op de hoogte gesteld. Er zijn 3 momenten per week waarop de familie-rechercheur contact met de nabestaanden kan opnemen. Op maandag, woensdag en vrijdag. U begrijpt dat dit dagen zijn waarop we bovenop de telefoon zitten. Nog steeds ontvangen we veel kaarten, bloemen, berichtjes en lieve apps. Het is in deze omstandigheden geweldig om zoveel steun te ontvangen. Ook Jan en Ida ervaren dit. Vanaf morgen zal er ook een fotocollage te vinden zijn op de site.Foto’s die de herinneringen aan Petar en Gary zullen versteken.
Woensdag 6 augustus 2014: Zojuist werd ons door onze familie-rechercheur bevestigd dat er op de lokatie van het ongeluk niet meer wordt gezocht.
Dat heeft premier Mark Rutte woensdagavond in een persconferentie ook bevestigd.
De Nederlandse, Australische en Maleisische experts moesten vandaag de plek van de vliegramp in Oekraïne eerder verlaten door een schietpartij in de omgeving.
In de omgeving van de rampplek vechten het Oekraïense leger en pro-Russische rebellen tegen elkaar. Ook wij begrijpen dat het gevaarlijk is voor de onderzoekers en willen natuurlijk niet dat er extra slachtoffers vallen. Er zijn al genoeg families volledig ontwricht.
Maar het is wel zeer zuur om dit te aanvaarden. Wij willen natuurlijk niets liever dan alle slachtoffers geborgen en naar Nederland.
Het exacte aantal is niet duidelijk echter dat er nog steeds ruim 50 slachtoffers niet terecht zijn, al zo lang en zonder dat er onbelemmerd naar gezocht wordt maakt het allemaal erg moeilijk.
Zondag 3 augustus 2014: Het is inmiddels alweer enige dagen geleden dat ik wat heb kunnen toevoegen aan het laatste nieuws. Dat klopt. Er is ook bijna geen nieuws. Natuurlijk, het nieuws dat ons allemaal via de TV wel heeft bereikt dat er onderzoek teams op de locatie aan het zoeken zijn naar meer slachtoffers. Er zijn er nog steeds 60 vermist, 60! Wij zijn dankbaar dat er met zoveel toewijding wordt gezocht in zulke erbarmelijke omstandigheden.
Ik weet nog goed dat we een aantal dagen nadat de eerste vluchten aankwamen werden gebeld door onze familie-rechercheur. Hij belde met de boodschap dat er een eerste identificatie had plaatsgevonden. Ik weet nog dat ik schrok, ik begreep hem helemaal verkeerd en dacht dat het over Petra of Gary ging, maar het ging over een ander slachtoffer. Maar goed, binnen een paar dagen was de eerste geïdentificeerd! Dat gaf in ieder geval goede hoop!
Precies een week later heb ik de familie-rechercheur maar weer gebeld. Waarom werden we wel gebeld voor de eerste en niet voor de anderen? Werd dat dan niet kenbaar gemaakt ? Het werd een confronterend gesprek. Het was tot nu toe slechts bij 1 identificatie gebleven….en dat was een week na de eerste, nu 9 dagen geleden. Inmiddels werd gisteren bekend dat er een 2e identificatie heeft plaatsgevonden.
Daarmee werd het direct duidelijk, we hebben nog een hele hele lange en onzekere tijd te gaan. En met ons alle familie leden en nabestaanden van alle andere slachtoffers.Het is zo frustrerend.Op tv kan alles binnen een half uur, bij CSI is het allemaal zo gebeurd, de werkelijkheid is zo anders.
De afgelopen dagen zijn aan ons voorbij gekropen. Natuurlijk, de hartverwarmende brieven, kaarten, mailtjes en bossen bloemen doen ons allemaal heel goed. Wat zo’n groot verschil is bij een ander sterfgeval, is dat, hoe droevig en zwaar het ook is, er altijd afgebakende tijd staat voor het proces. Binnen ongeveer een dag of 10 zijn in de meeste gevallen de meeste zaken geregeld en wordt die periode afgesloten met een begrafenis of crematie. Natuurlijk, het verdriet is ook dan nog lang niet verwerkt maar je kan wel iets afronden en beginnen aan het verwerken.
Natuurlijk leefden ook wij destijds, net zoals heel Nederland mee met bijvoorbeeld de verdwijning van Kris en Lisanne. Nu begrijp ik de nabestaanden des te meer. Het is zo frustrerend iets niet af te kunnen sluiten, te moeten wachten, zonder dat je weet hoe lang. En zij hebben zelfs heel lang in onzekerheid gezeten over het lot… dat moet onbeschrijfelijk zijn.
Vandaag werden we weer gebeld door onze familie-rechercheur en we lazen het ook op het Internet. Morgen komt er weer een vliegtuig aan in Nederland. Ik heb begrepen dat het maar een beperkt aantal kisten betreft dus helaas nog velen te gaan.
Ik hoop u zo snel mogelijk met duidelijk nieuws te informeren. Voorlopig zullen we geduldig moeten afwachten.
Maandag 28 juli 2014: Via de Shell, waar Petra de afgelopen ruim 30 jaar werkte, ontving ik de door hen geplaatste rouwadvertentie die geplaatst is in het AD.
Klik hier: Rouwadvertentie Shell geplaatst in AD als u deze advertentie wil zien.
Ook is er in het Shell gebouw een speciale condoleance kamer ingericht.
Ik heb inmiddels begrepen dat er al heel veel collega’s van Petra van deze gelegenheid gebruik hebben gemaakt.
Een speciaal ingerichte condoleance ruimte bij de Shell
Van mijn nicht Francis kreeg ik een mooi filmpje. Er was een wedstrijd tussen Top Oss en Excelsior.
Voor de wedstrijd werd er, als Feyenoord fan in hart en nieren die Gary was, “You never walk alone” gezongen, waarna er een minuut stilte gehouden werd en er ballonnen werden opgelaten voor Petra en Gary.
.
Er zijn wat problemen met het filmpje, ik probeer deze zo snel mogelijk er weer bij te zetten.
.
.
Zaterdag 26 juli 2014: Vandaag zijn de laatste lichamen aangekomen in Eindhoven. Ook was er een hele mooie herdenkingsdienst in de Laurenskerk in Rotterdam. Vreemd, normaal zijn we daar niet zo mee bezig, nu zaten we aan de buis gekluisterd. En met ons velen heb ik begrepen. Later op de avond werd ik gebeld door onze familie-rechercheur. Hij vertelde me dat er goed nieuws was. Er is een eerste identificatie gedaan. Ik schrok en moest zijn bericht eerst even plaatsen, wat bedoelde hij nou precies…….gaandeweg het gesprek begreep ik dat er dus een eerste slachtoffer was geïdentificeerd. Het ging niet over Petra of Gary.Dan zou het wel heel anders zijn gegaan, gaf hij aan, niet telefonisch maar persoonlijk.
Hij vertelde me dat de eerste nabestaanden dus waren ingelicht door de familie-rechercheur met het nieuws dat een van hun geliefden was geïdentificeerd. In deze hoedanigheid goed nieuws.En snel, want dat houdt in dat ze binnen 3 dagen een positieve identificatie hebben kunnen doen.We zijn gepast blij voor deze nabestaanden. Ook wij wachten in spanning.
Vrijdag 25 juli 2014: De derde dag dat met hetzelfde protocol en waardigheid wederom 74 lichamen aan kwamen op Eindhoven Airport. Wij zijn vandaag, evenals gisteren, als familie daar aanwezig geweest. Het was weer enorm waardig en aangrijpend.
Vandaag kregen we te horen dat er vanaf vanavond 19.45 uur op de WOS televisie (Westlandse Omroep Stichting) een special wordt uitgezonden over tobbedansen in Maassluis. Hier heeft Gary enkele weken geleden nog aan meegedaan. Hier wordt bij stil gestaan en speciale aandacht aan geschonken. Deze uitzending wordt vervolgens met regelmaat herhaald.
Donderdag 24 juli 2014: Vandaag is onze plaatselijke krant, de Maassluise courant (vroeger de schakel) uitgekomen en hierin staan behalve verhalen over de ramp en enkele verhalen over Petra en Gary, ook de overlijdens-advertenties. Het is zowel mooi als bizar om deze te lezen. Aan de ene kant voelen we ons bijzonder gesteund en merken dat het bij iedereen leeft, overweldigend. Aan de andere kant staat nu zwart op wit gedrukt wat we al een hele week weten, Petra en Gary komen nooit meer thuis.
Het zijn mooie en gevoelige advertenties. Bijna nooit kijk je er op deze manier naar, nu wel. In elke advertentie zit een stukje van de tragedie opgesloten. Allemaal treffend en met prachtige teksten, maar allemaal hebben ze het over personen die je daar niet wil zien staan. Bizar maar passend in de rollercoaster waar de laatste week in zitten.
Kijk hier voor de rouwadvertenties in de Maassluise courant;
Donderdag 24 Juli , Maassluise Courant 1e pagina
Donderdag 24 juli , Maassluise courant 2e pagina
Wilt u alle verhalen uit de Maassluise courant lezen, klik hier
Woensdag 23 juli 2014: Vandaag zijn we op Eindhoven Airport geweest voor de indrukwekkende, emotionele en diep rakende terugkomst van de eerste 40 lichamen van de slachtoffers. In een grote hangar werden we ontvangen, hoeveel mensen er precies waren weet ik niet maar de opkomst was enorm. De organisatie was erg goed. Behalve dat er overal drankjes en broodjes waren, men liep overal met flessen water, zonnebrand (en geloof me dat was nodig, we stonden ruim 3 uur in de volle zon op een betonnen platform) en oordopjes (vliegtuigen).
Maar vooral de geestelijke ondersteuning was goed. Niet alleen onze “eigen” familie-rechercheurs die ons bijstaan waren aanwezig, maar overal stonden mensen van slachtofferhulp die, daar waar het nodig was, direct op mensen afgingen indien de emoties te hoog opliepen. Om 15:45 landden er 2 vliegtuigen, 1 van Australië en 1 van Nederland. De vliegtuigen taxieden via een baan naar het platvorm vlak voor ons.
Met militaire precisie en volledig volgens een waardig protocol kwamen er 20 rouwauto’s aanrijden die 10 om 10 (10 auto’s per vliegtuig) met de neuzen tegen elkaar (met 10 meter daar tussen) pas stopten bijna op de voeten van de militair die er voor stond. Alles extreem langzaam, alsof het een vertraagde film was. De chauffeur stapte uit en deed de achterklep open. Uit elk vliegtuig kwamen 9 militairen die stapvoets een kist droegen en deze naar een auto brachten. Het gebeurde per auto en per vliegtuig. Alle nabestaanden stonden in een lange rij tegenover dit platform. Per rouwkist duurde het ongeveer 10 minuten van vliegtuig tot auto, zo waardig, zo indrukwekkend!
Ook premier Rutte, de Koning en de koningin, diverse hoogwaardigheidsbekleders hebben ruim 2 uur respectvol in de hete zon gezeten. En dat gaan ze alle vluchten doen, dagelijks tot en met zaterdag.
We zijn enorm blij dat ze terugkomen naar Nederland, zodat er een begin met de identificatie kan worden gemaakt. Er is nog een hele lange weg te gaan maar de eerste stap is gezet!
PETRA EN GARY, WELCOME HOME !
Woensdag 23 juli 2014: Vandaag is een dag nationale rouw. Om 15.50 zullen in Nederland alle klokken luiden waarna om 16.00 er een minuut stilte zal zijn voor alle slachtoffers.
Woensdag 23 juli 2014: Vandaag op woensdag 23 juli 2014 om 16.00 uur komen twee vliegtuigen aan op Eindhoven Airport. In die vliegtuigen worden in totaal 40 lichamen van slachtoffers vervoerd. Dit kunnen Nederlanders zijn, maar ook slachtoffers uit andere landen. Na aankomst op Eindhoven Airport zullen de kisten overgebracht worden naar rouwauto’s, die in een aaneengesloten stoet direct doorrijden naar Hollandsche Rading, waar het identificatieproces kan aanvangen. De komende dagen zullen meerdere vluchten op Eindhoven Airport aankomen, die dezelfde weg zullen afleggen.
Dinsdag 22 juli 2014: Vanochtend is de trein in Charkov aangekomen. Charkov ligt in het gebied dat toegankelijk is en niet in handen van de rebellen. Ik heb begrepen van onze contactpersoon dat het de bedoeling is om daarna, met een vliegtuig, richting Nederland te vertrekken. Hoelang dit duurt is onbekend. Hoe lang het daarna duurt om lichamen te identificeren is onbekend. Het kan weken duren. Het is echter wel zo dat als er een identificatie heeft plaatsgevonden, ook al betreft het slechts 1 persoon, dat we dit direct en als eerste te horen krijgen.Er wordt niet gewacht totdat iedereen geïdentificeerd is.
Lieve familie van Gary en Petra,
Elke dag kijk ik het journaal en elke week check ik deze site, in de hoop te horen dat Gary gevonden is en eindelijk thuis kan komen. Zodat jullie enigszins rust hebben en hem met zijn lieve moeder kunnen begraven. Ik wil jullie mijn steun betuigen en veel sterkte wensen, want men zegt “tijd heelt alle wonden”, maar deze wond is te groot en te wreed.
Ik denk aan jullie,
Judith Aardse.
Zou je nu echt zijn thuisgekomen……houd mijn vingers gekruist……
Elke week kijk ik op deze site om te zien of er al nieuws is over Gary. Ik kende hem en zijn moeder niet. Ik kende niemand aan boord van dat toestel. Ik ben een gewone Nederlandse burger die diep geraakt is. Nog steeds. Ik leef nog steeds mee met jullie in de hoop dat jullie snel horen dat Gary is gevonden. Heel veel sterkte. Danielle uit Almere
Ton, Anja en familie,
We leven met jullie mee, wat een pijn moeten jullie doorstaan steeds maar weer……, weer is er een vliegtuig geland met daarin menselijke resten……..we zagen het nieuws afgelopen weekend….
Mijn zoontje van 12 jaar, zei tegen mij, Mam ik hoop nu dat ze Gary eindelijk thuis hebben gebracht! Kind, ik hoop met je mee!
RESPECT! we leven met jullie mee,
Mark Renate en Roan
Hardop las ik voor wat ik via de RTL Nieuws app binnen kreeg op mijn telefoon; er was een slachtoffer geïdentificeerd. Het was even stil. We dachten en hoopten allemaal hetzelfde. ’s Avonds ging ik naar deze pagina, maar zag niks. De kinderen hoorden ook niks. Juist door deze stilte wisten we, dat het Gary niet was. Stiekem dacht ik in een split second, dat jullie het misschien nog even voor jezelf wilden houden.
Als het bij ons al zo leeft, kan en mag ik en niemand anders zich voorstellen hoe het voor jullie moet zijn….
Wij hopen met jullie, dat de dag komt dat jullie Gary terug krijgen….
Liefs Patries
Amen to that…X
Heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Ik ken jullie niet persoonlijk maar weet dat heel veel mensen aan jullie denken. Ik hoop dat het ooit enigzins dragelijk wordt voor jullie. Nogmaals heel veel sterkte en heel veel kracht. Petra en Gary zullen nooit vergeten worden! Liefs Jennifer
Ik trok me het leed van alle mensen heel erg aan als buitenstaander.
Ik heb het witte bandje met de tekst “ik zal je nooit vergeten” besteld, voor mezelf en om aan anderen aan te geven dat ik meeleef.
Op de één of andere manier doen foto’s mij heel veel.
En de foto van Gary en zijn moeder Petra deden mij het meest.
De identificaties volgden en nog 4 mensen missen er…….hoe bizar dat Gary daar ook bij hoort, de laatste niet geïdentificeerden…..
Ik weet niet waarom maar ik had zoiets van als ze samen gevonden zijn dan laat ik het “los”.
Petra is inmiddels geïdentificeerd………
Elke dag kijk ik op deze site, en elke keer als ik op de site ben herlaad ik de pagina weer, en nog een keer en nog een keer…….
Gary is nog steeds niet gevonden en ook al ben ik buitenstaander…. het doet me gewoon pijn!
1 januari had ik zoiets van….ik draag het witte bandje niet meer, nieuw jaar andere gedachten, en dat heb ik gedaan…….maar ik heb hem vandaag weer omgedaan want het klopt voor mezelf niet!!!! Mijn gevoel achterhaald me…..
Gary is nog steeds niet geïdentificeerd!
En het kan zijn dat het niet gaat gebeuren……maar dan nog……..(nogmaals) ik als buitenstaander kan het nog niet afsluiten.
Ik blijf het bandje dragen.
Ik dacht altijd, je geest maakt gebruik van je lichaam en je geest is belangrijker maar ook daar kom ik op terug…….geest en lichaam zijn één geheel geweest en zo moet het ook afgesloten worden, ook al zijn het maar delen…….
Mijn gedachten zijn bij de familie en kan een voorstelling maken van dit gedeeltelijke gemis maar het overtreft niet wat zij nog steeds moeten missen, elke dag weer, elk uur, elke minuut, elke seconde.
lieve groet,
Jolanda
Beste Ton, Anja, familie en vrienden,
In het nieuwe jaar wens je elkaar het beste toe en deze traditie wil ik zeker voortzetten. Bij deze dus ook het beste voor jullie allemaal. Het blijft onwerkelijk en verschrikkelijk. Ik hoef niet te zeggen dat ik Gary graag opnieuw had getraind, ik had hem graag aan de slag zien gaan met pupillen (de leeftijd waarop wij hem leerde kennen). Het was ook het moment dat wij Petra leerde kennen. Er is zoveel gezegd over beide tijdens de herdenkingsdienst en alles was zo herkenbaar. In het aankomende jaar zullen wij ook bij hem stil staan, ik heb een kleinigheid aangeschaft en deze zal ik binnenkort overhandigen aan zijn vriend en onze teamcaptain “Paul”. Paul weet het nog niet. Ik zal jullie later nog verder informeren.
Groeten, sterkte, goed nieuwjaar en tot ziens,
Namens de familie van Loenen,
Paul
Lieve familie en nabestaanden van Gary en Petra,
Ik kende Gary en Petra niet, maar hun lot en daarmee dat van de nabestaanden gaat me aan mijn hart. Ik denk nog heel vaak aan hen en kijk ook steeds op deze site of er al nieuws is over Gary. Steeds als ik de foto zie, komen er tranen. Als ik me al zo ontzettend verdrietig voel en er maar mee rond blijf lopen, hoe moeten jullie je dan wel voelen … Krijg een naar gevoel in mijn maag als ik daaraan denk. Ook ik wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen met dit verschrikkelijke verdriet en nu vooral met het feit dat Gary “nog niet terug is”. Lieve mensen, heel veel sterkte en steun voor elkaar.
Lieve familie, dat jullie weten dat er heel veel mensen met jullie meeleven. Ik weet, het is niet hetzelfde leed wat wij voelen maar het medeleven is evengoed heel gemeend. Vreselijk dit verhaal ook weer, kan niet anders zeggen. Hier hebben wij inderdaad geen idee van, alle rompslomp eromheen. Uitputtend en confronterend en dubbel zoveel belastend omdat Gary nog niet is geïdentificeerd. Veel sterkte deze komende tijd, weet dat er mensen zijn die aan jullie denken en af en toe een traantje weg pinken over dit drama. The worst things in life come free to us. Hou jullie taai!
Lieve familie, ook wij delen jullie mening; waarom nu wel en niet eerder. Er schiet van alles door je hoofd. Dachten ze alles te hebben? Wisten ze nog dat er resten waren maar namen ze genoegen met wat er was ivm het gevaar in het gebied en hopende dat daarmee iedereen geïdentificeerd kon worden? We zullen het waarschijnlijk nooit weten en blijft het bij gissen. Feit is wel dat het inderdaad een oorlogsgebied is en het niet de bedoeling is dat er meer slachtoffers vallen. Heel frustrerend maar begrijpelijk. Gelukkig is het toch mogelijk gemaakt om de resterende overblijfselen te zoeken en te vinden. Je moet er ook niet aan denken dat *het* daar maar blijft liggen en dat gaat dienen als laatste rustplaats. Ik hoop en bid voor jullie dat Gary erbij is, hoe raar dat ook mag klinken. Ook hij verdient een waardig afscheid, niet alleen in gedachten en in herdenking. Het hele gebeuren is al wreed en zinloos genoeg.
Lieve nabestaanden van Gary,
Heel vaak kijk ik of er al nieuws is van Gary. Helaas wordt ik steeds teleurgesteld. Ik heb er al een rot gevoel bij, terwijl ik hem niet ken. Wat zal er door jullie heen gaan? Hopelijk wordt hij binnenkort geïdentificeerd, dat verdien zo’n jongen, die wilde genieten van een mooie vakantie. Ik begrijp het nog steeds niet, waarom! Lieve nabestaanden heel veel sterkte en kracht toegewenst door een onbekende, die elke dag nog aan de slachtoffers mh17 denk.
Lieve nabestaanden van Petra en Gary,
Ik denk met regelmaat aan het verlies dat jullie hebben geleden.
Ook dat Gary nog steeds niet is geïdentificeerd is vreselijk.
Ik hoop dat het met moeder al wat beter gaat.
Ik wens jullie deze maand veel liefde voor elkaar en de kracht toe om om te gaan met jullie verdriet.
Ik hoor nog altijd de schaterlach van Petra op de tennisbaan en voel haar liefde voor Gary.
Angelique
Lieve familie, ik ken jullie niet, maar kijk regelmatig op deze site,om te zien of er nieuws is over jullie lieve familieleden,ik hoop dat er snel duidelijkheid voor jullie komt.
Ik leef met jullie mee, heel veel sterkte, liefs uit Den Bosch.
Heel veel Sterkte, het blijft een moeilijke tijd waarin de hoop weer opbloeit nu er weer slachtoffers naar Nederland zijn gekomen. Hoop zo dat Gary erbij zit en hij samen met zijn moeder naar hun Rustplaats kan. Gelukkig zijn ze daarboven sowieso al heerlijk Samen.
Super veel Beterschap voor moeder/oma Ida !! Heel veel Sterkte allemaal, ik blijf het ongelofelijke verhaal volgen.
Veel liefs van overblijfmoeder Brenda, Montessorischool Maassluis
Heel veel sterkte voor jullie! Ik ken jullie verder niet, maar leef met jullie mee.
Wat ontzettend vervelend nieuws.. Dit lijkt me ook ontzettend moeilijk. Ik hoop dat Gary gauw wel geïdentificeerd kan worden; dat sluit toch weer een stukje af.
Sterkte!!!!
Lieve familie
Het is weer even geleden dat we een reactie op jullie prachtige herinnering site heb gezet maar na de beelden op het journaal van dit weekend willen we jullie nogmaals sterkte wensen en hopen we met jullie dat er nu iets van Gary is terug gekeerd naar Nederland ! Het moet ondraaglijk zijn het wachten op nieuws we zijn steeds in gedachten bij jullie! Veel sterkte allemaal en beterschap voor moeder Ida ! Dikke knuffels uit Maastricht
Theo en Harrie
Beste mensen,
U kent mij niet, ik ken u niet. Toch leef ik al maanden intens met u mee. Wat een verschrikkelijk nieuws dat jullie geliefde Gary niet geïndentificeerd is. Ik hoop dat hetgeen vandaag in het nieuws kwam jullie wat ‘licht’ kan brengen. Ik kan me zo goed voorstellen dat er ietwat berusting is als blijkt dat Gary is geïndentificeerd. Voor zover er berusting kan zijn…. Ik wens u allen sterkte en kracht. Ook voor moeder Ida. Een warme groet van een meelevende onbekende, Natasja
Lieve familie van Gary,
Wat een verschrikkelijk nieuws.. Zo’n afschuwelijk drama en nu geen identificatie mogelijk.
Ik leef heel erg met jullie mee en wens jullie heel veel kracht toe bij het verwerken van deze volgende tegenslag. Woorden schieten tekort.
Ook heel veel beterschap gewenst voor moeder/ oma Ida, hopelijk knapt ze spoedig op.
sterkte en hartelijke groeten van Judith Aardse.
(docente Reviuslyceum)
Wat is dit verschrikkelijk nieuws, ik ben er stil van, hoe moet dit voor jullie zijn… niet te bevatten. Lang gehoopt op “goed nieuws”, nu deze klap.
Ik wens jullie allemaal , en in het bijzonder moeder Ida heel veel sterkte toe om dit te verwerken en een plek te geven.
In gedachten bij jullie!
Lieve familie….hier word je stil van….geen woorden voor. Wat een kracht moet je hebben om dit te kunnen dragen. Ik wens jullie daarom ook heel veel kracht en sterkte. En een stevige knuffel….
Lieve familie,
Dit is een verschrikkelijk bericht. Niemand had dit ooit kunnen bedenken. Gary is even oud als mijn dochter en staat in haar baby album. Petra en ik waren tegelijkertijd zwanger. Het is onmogelijk het verdriet en pijn te voelen die jullie voelen. Heel veel sterkte en kracht gewenst.
Marina
Na de vreselijke ramp was de foto van Gary en Petra één van de eerste die ik zag. Er straalde zoveel blijdschap uit die foto dat ze me direct aangrepen, vooral toen vervolgens hun verhaal bekend werd. Sindsdien hebben ze me eigenlijk niet meer los gelaten en bezoek ik deze site regelmatig. Misschien erg raar, omdat ik Petra en Gary helemaal niet ken. Ik hoop zo enorm dat jullie inmiddels al meer weten over Gary.. Heel veel sterkte gewenst!
Lieve familie,
Hopelijk gaat het een heel klein beetje met jullie, het leven wordt nooit meer hetzelfde.
Gaat het ook een klein beetje met moeder Ida? Dat valt ook niet mee, bij zoveel verdriet nu ook nog zoveel ellende en pijn.
Regelmatig overvalt mij het intense verdriet om Petra en Gary het blijft heel onwerkelijk, je kan je toch niet voorstellen dat je ze nooit meer zal zien.
Wij gaan in okt. Met vakantie en hebben dezelfde vlucht als Petra en Gary, vrolijk uitkijken naar deze reis
Is er al niet bij. Maar als ik elke keer wat spullen klaar leg die mee moeten zie ik in gedachten dat Petra ook allemaal doen, ze waren zo ontzettend enthousiast aan deze reis begonnen, soms lijkt het toch dat ik
Het niet toe kan laten om te begrijpen wat de waarheid is, je zou zo graag iets anders willen geloven maar helaas er is maar 1 waarheid , we zullen moeten proberen door te leven zonder deze twee geweldige mensen. Wij wensen jullie allemaal maar ook zeker moeder Ida heel erg veel sterkte.
Jeannette de Graaf
Lieve Ton, Anja, Bob, Britt en Tim
Wat een enorm verdrietig bericht. Wij waren er al zo bang voor en we hoopten zo vurig dat er afgelopen week een gunstig bericht zou zijn. Jullie worden wel heel hard getroffen …..
Han en ik kunnen niets anders doen dan met jullie meeleven. We denken veel aan jullie en voelen jullie verdriet.
Laat het alsjeblieft weten, als we iets voor jullie kunnen doen.
Heel veel liefs en sterkte,
Han en Frea
Lieve Ton, Anja en kinderen,
Het is al weer op 10 dagen na de herdenkingsdienst.
Een hele mooie dienst waar heel veel mensen hun gevoelens lieten gaan. Ook wij.
Peet en Gar hebben dit zeker verdiend.
Ook de begraafplek is heel mooi uitgekozen, prachtig.
Deze 2 waardevolle lieve mensen mogen echt nooit worden vergeten, waar we ook zijn.
Hoop dat jullie het een beetje kunnen overzien nu.
Elke week wachten tot we hopelijk iets van Gary horen.
Deze 2 mensen zijn m’n gedachten niet uit, wat ik ook doe.
Mis ze.
Veel liefs Jook XXX
Het ongeloof en het verlies is nog steeds groot. Helaas nog geen identificatie van Gary, wij begrijpen jullie woorden en wij voelen ze bijna mee. Mochten wij iets kunnen doen rondom de herdenking dan vernemen wij het graag. Wij wensen jullie veel kracht de komende periode.
Sterkte,
Paul en Esther
Hoe laat is overigens de herdenking?
Hallo Paul,
Helaas nog niets over Gary.Je ontvangt van mij nog een uitnodiging, de herdenking zal om 19.30 beginnen.
Groet Ton
Lieve familie van Langeveld en Slok
Wat een dubbel gevoel nu Petra terug gevonden is en Gary nog niet , we hopen dat jullie dit bericht snel ook mogen ontvangen ! Jullie zijn dagelijks in onze gedachten en wensen Moeder Ida veel sterkte met haar voet en hopen dat ze er bij de herdenking bij is, wij zullen Petra en Gary in Italië gedenken ! Dikke knuffel theo en Harrie
Het blijft heel erg mooi en indrukwekkend deze site te lezen en te herlezen, voor velen zal het een steun zijn, hopelijk voor jullie zelf ook, het blijft bijzonder dat jullie met ons deze site willen delen.
Ik had niet gedacht dat toch het leven door zou draaien, de wereld leek stil te staan op 17 juli, hoe vreemd zonder ooit nog Petra en Gary, in ons midden. Ik mis haar met zoveel kleine dingen, vergeten doen we ze nooit meer.
Voor iedereen zo ontzettend veel sterkte. liefs, Jeannette de Graaf
(sportschool Schiedam)
Onwillekeurig uit de lucht gehaald.
Ongeloof, onwetendheid, onwerkelijk.
Onzekerheid.
Hoeveel onmacht, onwil, onmogelijkheden en onzekerheid kan een mens aan.
Met pijn, medeleven en respect denk ik aan jullie.
Alle kracht, die jullie nodig hebben!
Voor de moeder van Petra, Ton, Anja, Britt en Bob, alsook Jan zijn partner en kinderen.
Liefs Marian Molenaar
Op de achtergrond, zonder woorden, zoals zoveel mensen, op de achtergrond meeleven, doen ook wij dat. Onze hoop, dag bij dag, dat Gary terug gevonden is. Wij thuis hier praten vaak over Jan, hij vertelde eenvoudig “ik wil hem terug”. Wij hadden zo naast het missen van …… zo de hoop dat dat zou gaan gebeuren voor de kerst. Steeds weer beseffen wij, dat het voor jullie als familie, en vooral als vader van Gary, Jan, zo moeilijk is!!!
M. Molenaar
Beste nabestaanden,
Via deze weg willen wij u condeleren met het overlijden van Petra en haar zoon Gary.
Tijdens onze vakantie kregen we een berichtje van een Shell medewerker dat Petra en haar zoon in ‘het vliegtuig’ zaten. We waren er stil van! Petra was jaren ons contactpersoon toen ze in het team zat van Rene en Inge bij Shell. Daarna zijn we elkaar nog diverse keren tegengekomen op kantoor in Rotterdam en Capelle. We herinneren Petra als een positieve vrolijke vrouw die altijd voor ons klaarstond. Wij wensen alle nabestaanden heel veel sterkte toe.
Namens ABC Olie Tilbrug, Gerard en Geert-Jan van Ierland
Lieve familie,
Ik lees bijna dagelijks de site waarop zulke mooie dingen worden geschreven maar heb tot nu toe nog geen reactie geplaatst. Vandaag dacht ik “dat moet ik toch doen”.
Jullie ken ik al een poosje via de hockey. Gary leerde ik kennen een poosje geleden als vriendje van Julia, mijn jongste. Wat een heerlijk joch. Altijd vrolijk, nog steeds altijd als ik hem tegenkwam ging zijn hand omhoog.
Wat moet dit voor jullie als naaste familie allemaal vreselijk zijn. Gelukkig weten jullie je gesteund door zoveel mensen. Dat moet een fijn gevoel geven.
Samen met Marije en Julia wens ik jullie allemaal heel veel sterkte toe.
Jeanette
Beste Ton en Anja,
Allereerst nogmaals gecondoleerd, anderhalve week terug heb ik het even persoonlijk gedaan. Het is onbegrijpelijk, verschrikkelijk en niet te bevatten. Jullie woorden sluiten hierbij aan. As donderdag gaan wij voor de eerste keer trainen met de B selectie en bij deze jongens evenals in ons gezin heeft het grote impact. Wij zullen aan jullie denken en wij zullen zeker bij Gary en Petra stilstaan.
Nogmaals sterkte.
Groeten en tot ziens,
Paul & Esther van Loenen
Jeremy
Dione
Fabian
Tessera
Lieve Ton, Anja, Britt, Tim en Bob.
Bedankt voor jullie update.
Het is precies wat jullie schrijven, in werkelijkheid is dit een lange weg te gaan.
Ben er zelf heel onrustig onder, wachten weken lang.
Je wilt inderdaad dat ze weer hier zijn en dat we ze een waardig afscheid kunnen geven.
We kunnen inderdaad niets anders doen dan afwachten en doorleven zoals dat dan heet.
Peet zou dinsdag jarig zijn. 53.
Dit mocht zij helaas niet meer meemaken, zo oneerlijk en onbegrijpelijk allemaal.
Denk de hele dag aan hun.
Veel kracht en liefs voor jullie en een dikke knuffel Xxx
Beste Ida, Ton, Anja, Britt en Bob,
Hier zijn geen woorden voor,
niemand was hier op voorbereid, dit nieuws kwam aan als een mokerslag.
En dan moeten jullie gaan proberen te beseffen dat het echt is, dat twee mensen waar je zoveel van houdt en die al zoveel jaren een belangrijke rol in jullie leven spelen, er niet meer zijn, je ze nooit meer zult horen/zien/voelen. Het is niet te bevatten, daar zijn inderdaad geen woorden voor.
Wij zagen Petra en Gary natuurlijk niet zo vaak, maar moeten nu toch vele keren per dag aan hen denken, telkens als ik hun foto op mijn computer zie komt het ongeloof weer terug.
We denken en praten veel over jullie en proberen ons voor te stellen hoe jullie hier mee om moeten gaan.
We hopen van ganser harte dat er gauw meer duidelijkheid komt en Petra en Gary snel geïdentificeerd en aan jullie teruggegeven worden zodat jullie dit hoofdstuk af kunnen sluiten en kunnen beginnen dit grote gat wat er altijd zal blijven een plaats in jullie leven te geven.
In gedachten zijn we vaak bij jullie, veel liefs Nancy en Peter Stoopman
Lieve Anja, Ton, Britt en Bob,
Met tranen in mijn ogen lees ik jullie verslag en alle reacties. Het is zo oneerlijk.
Ik wens jullie alle kracht toe om dit grote verlies te verwerken. Ik denk aan jullie.
Liefs, Marijke
Lieve Ida en Piet, Ton, Anja, Britt en Bob, Het is onontkoombaar om bij elk nieuwsitem over de vliegramp op TV of radio niet te denken aan het smartelijke verlies waarmee jullie geconfronteerd zijn, en waarvoor wij jullie opnieuw ons diepste medeleven willen betuigen.
Wij kennen weinig mensen die zo levenslustig en vrolijk waren als Petra. En
echt iemand, die de familiebanden hoog hield. 17 juli is inderdaad een gedenkwaardige dag. Ik zie af en toe op mijn PC foto’s voorbij flitsen van de etentjes en feestjes met opa en oma van Noort en Petra die het een en ander voordraagt. Daar was ze goed in. En dan de gezamenlijke vakanties in de 70-er jaren naar Engeland, Joegoslavië en Italië. Dorien had de grootste lol met Petra.
Haar familiehechting uitte zich ook in de wens zo veel mogelijk foto’s te verzamelen van vroeger tijden. Op haar verzoek heb ik er uit mijn archief vorig jaar heel wat bij elkaar gesprokkeld over haar familie . Daarna hebben we er gezellig nog wat over nagepraat bij ons thuis.
Ton en Anja, ons respect voor het bijhouden van deze site en de grote dank en waardering onzerzijds voor de steun die jullie aan onze (schoon)-zuster geven. Wij hopen vurig met jullie dat er spoedige nadere berichten komen en blijven jullie berichtgeving met dank volgen en jullie daarbij alle sterkte wensen die je nodig hebt.
Hartelijke groeten,
Toos en Kees van Noort
Lieve Ton en Anja en overige familie. Woorden schieten mij tekort, ik vind het zo vreselijk moeilijk om er over te praten. Petra en Gary betekende heel veel voor mij. Ik ken Petra pas 4 jaar maar de laatste 2 jaar was ons contact zo intensief. Samen met Jokie en Maria vormde wij de Golden Girls. Hetgeen Peet had geïntroduceerd. Het doet je pijn dat zulke lieve mensen zo wreed worden weggerukt uit het leven, ik
wens jullie heel heel veel sterkte en toe…. We vergeten ze nooit!!!!!!
Liefs van Erica
Ton en Anja mijn waardering voor de manier waarbij jullie ons op de hoogte houden is erg groot.Er zijn zoveel mensen die Peetje en Gary hoog in het vaandel hadden staan dat het voor jullie onmogelijk was om dit persoonlijk te doen.Dan is social media toch een uitvinding.We wachten met spanning op nieuws!!Knuffel uit Zoetermeer!!!!
Lieve Ton, Anja, Ida, Britt, Tim en Bob
Wilde even laten weten dat ik het erg waardeer dat jullie iedereen op de hoogte houden via deze site.
Heb nog steeds het gevoel dat Peet en Gar op vakantie zijn tot 7-8…..
Maar helaas de waarheid is anders.
Hoop dat er snel opheldering komt,
Veel liefs XXX
lieve Ton en Anja, Tante Ida en Piet en Britt en Bob,
Allereerst mijn grote bewondering en waardering over de site, waarop jullie ons op de hoogte houden.
Ik zat in de auto toen ik het bericht hoorde over de ramp, goh, wat erg, dacht ik nog, thuis even het nieuws kijken. De alarmbellen gingen nog niet rinkelen, tot het telefoontje van mijn broer Peter, en een blik op facebook, toen sloeg het begin van het besef toe. Volledig beseffen duurt lang, ik vind het nog onbegrijpelijk en oneerlijk. Petra. we zagen elkaar niet vaak, maar via facebook hielden we elkaar op de hoogte en ik zal haar berichtjes missen. Een echt familiemens, zoals ze regelmatig bij mijn ouders kwam en telefonisch contact onderhield. Wat zou ik haar nog graag de nieuwe liefde in mijn leven willen voorstellen, het is er niet van gekomen.
Via mijn schoonfamilie in Oss, hoor ik dat Gary herdacht is, voor een wedstrijd van Oss tegen Maassluis, hartverwarmend. Er is een filmpje van, ik zal zorgen dat het bij Ton terecht komt.
Een eerste identificatie, het begin van.. Ik wens jullie veel sterkte en kracht in deze ontzettend moeilijke tijd, liefs Francis
Lieve familie
Wat een reacties allemaal en sprekende rouw advertenties, er spreekt zoveel liefde en warmte uit die Petra en Gary ook naar eenieder uitstraalden.
Goed hoe jullie alle gebeurtenissen rond deze vreselijke en onzekere tijd op “papier” zetten en iets van jullie ellende kunnen afschrijven.
Nu is het wachten begonnen en we hopen dat jullie snel Petra en Gary een waardig afscheid kunnen geven.
Hele dikke knuffel voor jullie allemaal.
Theo en Harrie , maastricht.
Lieve Ton en Anja Bob en Britt, tante Ida en Piet,
Het blijft onwerkelijk. Ik stond vanavond samen met Nicole en Thijs van 7 langs de A27 en ervoer de stilte en respect als veel steun voor mijn familie.
Net zoals afgelopen woensdag tijdens de minùut stilte in de kuip pakte Thijs mij beet en begreep het verdriet en wilde van alles weten over mijn lieve nicht Petra en ook Gary.
Petra zag ik niet veel maar als echt familiemens volgde ze mij en mijn familie en plaatste leuke reacties op facebook die ik ga missen.
Ton mijn complimenten voor je kracht om deze pagina bij te houden en informatie te delen.
Liefs
Beste Ton Anja Britt Bob Moeder van Noort Jan Slok
Gecondoleerd met dit grote verlies bizar ongeloof pijn kwaad op de wereld hoe kunnen ze lieve Petra en Gary van jullie wegnemen zo oneerlijk
Ik wens jullie heel veel sterkte ik was Petra en Gary niet vergeten en zal ze ook nooit vergeten
Lieve familieleden,
Ik vind het erg moeilijk om te reageren, krijg nu alweer een brok in mijn keel maar wil toch graag even iets hierover zeggen.
Ten eerste onwaarschijnlijk en onterecht om met een vinger de levens van zoveel onschuldige mensen in een klap te verwoesten, kan het niet of nauwelijks bevatten.
Ik was op mijn werk op de dag van nationale rouw, wij hebben met al onze collega`s ook om 4 uur al het werk neergelegd en de tv aangezet waarna de minuut stilte in acht werd genomen.
Maar alleen werd die minuut een uur iedereen zat vol belangstelling en ongeloof te staren naar de tv, en de meesten onder ons kregen een brok in hun keel en menig collega pinkte een traantje weg en werden zeer emotioneel eronder.
Ik heb zeer met de nabestaanden te doen van alle slachtoffers maar zeer Gary en Petra omdat jullie familie zijn van mijn vriendin Francis van Noort.
Ook ik trek het me zeer aan jullie verlies en verdriet daarom wilde ik dit even kwijt.
Het zal de komende tijd nog heftig en emotioneel zijn vooral nu het wachten op identificatie is en het verwerken van het verlies van Gary en Petra.
Ik wil de familie dan ook veel sterkte toe wensen voor nu en in de toekomst en hoop dat jullie en de verder familie snel afscheid kunnen gaan nemen van jullie dierbaren.
Heel veel sterkte in de moeilijke tijd die nog komen gaat.
John Staal
Beste Ton, Anja Britt en Bob.
Hoe onder woorden te brengen deze afschuwelijke gebeurtenis en de gevolgen daarvan voor velen en dan in de allereerste plaats voor jullie en voor Ida en Piet en natuurlijk voor Jan.
De datum van 17 juli zal in ons altijd verschillende gevoelens oproepen. Want 75 jaar voor dit grote verlies, trouwden Opa en Oma van Noort, haar grootouders, waar zij zo gek op was en die zo gek waren op haar.
Wat goed Ton, dat je ons van veel op de hoogte houdt. We lezen het met tranen in onze ogen. Het is waar, wat ook anderen zeggen, Petra kon ook zo goed. vertellen Wat genoten we van haar fantastische vakantieverslagen, wanneer ze er weer eens op uittrok in de wereld met haar zoon, waar ze zo tros op was.
Een aantal keren per jaar hadden we Petra aan de telefoon en af en toe kwam ze langs met een bloemetje, aten en lachten we met elkaar. Ze gaf ons dan weer een laatste pasfoto van Gary (Er hangen er een paar op ons magnetisch bord). In ons hoofd horen we nog haar uitbundige lach. Problemen waren er ook genoeg, maar het was en bleef een levensgenieter. Wat zijn er geweldig veel blijken van medeleven en wat zijn er veel vrienden om jullie heen. Maar het verlies is er. Petra en Gary zijn er niet meer.
We moeten het nu doen met de herinneringen en die blijven er voor altijd.
En ook jullie zijn heel veel in onze gedachten.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Ada en Koos van Noort
Lieve familie,
Woorden kunnen eigenlijk niet beschrijven wat er is gebeurd, maar deze site en de woorden van Ton zijn zo mooi, zo echt en komen zo binnen. Woorden schieten te kort om het medeleven te beschrijven en de kracht die ik jullie wil wensen.
Het is mooi te horen en te lezen dat er zoveel dierbare herinneringen zijn. Helaas blijft uiteindelijk het verlies klote. Klote omdat die alle nabestaanden dwingt door te gaan met leven. Het houdt je constant voor ogen dat het leven doorgaat, ongeacht wat, ondanks dat jullie leven stilstaat.
Heel veel sterkte voor morgen, de dag erna en alle moeilijke dagen die nog komen gaan.
Liefs, Steffany
Lieve familie, ik vind het zo waardevol om deze site te volgen, het lijkt zo een beetje of Petra nog in
Ons midden is, want dit was
haar ook op het lijf geschreven. Het lezen helpt een beetje, het onmetelijke verdriet vaan twee zo lieve
Onmisbare mensen onder ogen te zien.
Heel Maassluis rouwt mee, toen ik vd week Petra,’s straat inreed en overal de vlaggen halfstok zag hangen.
Werd mijn keel weer toegeknepen, het waarom daar kom je niet uit.
Ze zijn nu wereldberoemd, maar heel heel veel liever had ik ze weer anoniem.
Weet dat we ontzettend meeleven.
Jan en jeannette de graaf
Niet te verdragen
al dat verdriet
al die ontreddering
in al die gezinnen
in al die families
in al die straten
in al die scholen
in al die verenigingen
in al die vriendenkringen
in een klap zoveel verwoest
voor zovelen geen behouden thuiskomst
Niet te verdragen
niet te bevatten
niet voor te stellen
vandaag niet
morgen niet
maar overmorgen
als de wereld doordraait
als de nationale rouwdag voorbij is
als het stiller en leger wordt
als het gemis al maar meer wordt…..
wie draagt dan wie
wie luistert dan nog eens
wie is dan nog stil
wie is er als de media naar huis zijn
wie is er als er alweer een andere ramp gebeurd is?
weten jullie het?
rouw en gemis kennen geen vervaldatum, houd elkaar stevig vast….
Heel veel liefs en sterkte Petra
Lieve Ton Anja en kinderen.
Heb veel aan jullie gedacht.
Zal zeker weer erg confronterend zijn geweest.
Hoor hun stemmen, zie hun gezichten steeds voor me. Nog steeds vol ongeloof.
Jullie staan niet alleen. Als jullie me nodig hebben zeg het alsjeblief.
Heel veel sterkte en denk aan jullie XXX
Beste Ton,
Ten eerste heel veel sterkte en nu dat ik het type weet ik niet of ik het moeten laten staan, wat zeg je tegen die genen, gecondoleerd, sterkte al zou ik alle woorden kunnen bedenken dan zijn het ze allemaal.
Jou en Petra ken ik persoonlijk ook al is weer even geleden.
Het is onbegrijpelijk zelf voor een buitenstaander, Wat gebeurd er in de wereld het is niet meer te bevatten. Ik lees de teksten hierboven en sla gewoon weer dicht.
Ik kan alleen nog maar zeggen blijf schrijven over alles wat je kwijt wil.
Mijn gedachten zijn bij het verlies en bij jullie.
Sterkte, nee besef net dat er geen woorden voor zijn.
Ton, Anja, Britt en Bob
Beste Ton en Anja
en verdere familie van Petra en Gary.
Ik wil jullie condoleren met het vreselijke verlies van Petra en Gary.
Het vreselijke, onbegrijpelijke wat er is gebeurd, houdt ook mij alle dagen al bezig.
De woede en onmacht, het is niet te bevatten. Het zal zo’n schok zijn voor jullie hele familie.
Petra en vriendinnen zijn vele malen met mij op reis geweest. De zgn “meidenreis” blijft voor mij de mooie herinneringen die ik aan Petra heb.
De lol, het plezier en vriendelijkheid met en van Petra komt nooit meer terug.
Het is stil………….……. en onbegrijpelijk.
Ik wens jullie heel veel sterkte en ben in gedachten bij jullie.
Marleen Groeneveld
Doetinchem .
Lieve allemaal,
Was ik al geraakt door alle berichten die via Tim en mijn ouders door kreeg, dat is niet bij het gevoel dat ik kreeg door deze site te bekijken. Zover triestheid, maar tegelijkertijd ook zoveel mooie en lieve woorden. Zoveel onzekerheid, vragen en boosheid, waar zo weinig aan te doen is. Gelukkig hebben jullie in elk geval elkaar en ik hoop dat, dat jullie veel steun en een troostende schouder biedt.
Hopelijk kan er snel op een waardige manier een echt afscheid plaatsvinden, zodat het op een mooie manier afgesloten kan worden. Heel veel sterkte de komende tijd!
Lieve mevrouw van Noort, familie van Langeveld, familie Slok, Rob van Vlier, verdere familie en vrienden….
Een week verder, een week getwijfeld om jullie iets te schrijven, want persoonlijk kennen wij elkaar niet, maar Maassluis is groot, maar toch zo klein, dat iedereen op een of andere manier met elkaar verbonden is. Ook wat jullie Petra en Gary betreft is dit het geval: Petra heb ik wel eens aan mijn kassa gehad en mijn kinderen kennen Gary…
De beelden op tv, de stukken in de krant, we volgen en lezen alles. Bij ons doet het al zeer, maar ik denk dat ik nog niet in de buurt kom als ik bedenk hoe het voor jullie moet zijn…
Onze gedachten en onze harten zijn bij jullie en wij hopen, dat jullie jullie lievelingen terug krijgen.
Wij wensen jullie alle liefde, steun en kracht die jullie nodig hebben om deze zware en verdrietige tijd en de tijd die komen gaat door te komen…
Liefs Ryan, Rowena, Rory, en Riley de Roo, Patries xx
Het is niet te bevatten..allemaal heel veel sterkte.xxx
Lieve familie,
Een onwerkelijke gebeurtenis, een niet te bevatten aanslag, is twee van jullie dierbaren noodlottig geworden.
Ik hoop dat veel goede herinneringen aan het verleden met hen voor jullie dit grote verlies draagbaar zal maken.
Ik wens jullie veel sterkte toe in de komende zware tijd.
Lieve familie,
Via deze weg wil ik jullie condoleren met het grote verlies van jullie geliefde Petra en Gary. Elk moment van de dag denk ik aan het tragische ongeluk van vorige week. Wat een nachtmerrie voor iedereen. Ik wens jullie kracht en sterkte toe en weet dat ik aan jullie én alle andere nabestaanden denk.
Alle liefs uit Ermelo,
Jeanette Kraan-Spanjersberg
Lieve allemaal,
Wat een prachtig digitaal monument wordt dit voor Petra en Gary. Gisteren en vandaag was de aankomst indrukwekkend, met de tranen uit mijn ogen voor de tv gezeten. Het is nog steeds niet te bevatten dat Petra en Gary op deze manier naar Nederland moeten terugkeren.
Alle liefs,
Inge
Lieve Ida, Ton en verdere familie en nabestaanden.
Geen moment is het nog uit onze gedachten geweest. Ons oude buurmeisje van het Wipperspark.
Heel heel veel sterkte om dit onmetelijke verlies te verwerken.
Arie en Tineke Rog
Lieve Ton, Anja, Bob, Britt, Tim en je moeder en verdere familie,
Ton, wat heb je het mooi verwoord! Ik zie dat jij dezelfde gave hebt als Petra, zij kon zaken ook zo goed verwoorden. Wij willen jullie hartelijk danken voor al die moeite die jullie doen om ons te informeren. Dat waarderen wij zeer.
Jullie weten dat we er voor jullie zijn!! Nogmaals heeeeel veel sterkte!
Veel liefs van Remco en Alita en de jongens
Lieve allemaal , wie had ooit gedacht dat Petra en Gary wereldberoemd zouden worden…….Helaas op een “slechte” bizarre manier. Zij staan nu onderdehand met hun selfie symbool voor De 2 levenslustige mensen die op vakantie zouden gaan maar slachtoffer zijn geworden van een ramp van onmeetbare grote…. Met de MH17.
Gelukkig zijn ze als twee stralende mensen in ons geheugen gegrift…..
“Ze stelen nog steeds de show….”
X Clarissa
Beste Ton, Anja , kinderen en verdere familie,
Wat een indrukwekkend welkom voor jullie geliefden gister op Eindhoven, ik hoop dat ze erbij waren en dat voor jullie snel een antwoord komt, ik wens jullie dan ook heel veel sterkte en kracht toe voor de komende tijd . Slijten zal het nooit doen wel zal eens de pijn wat minder worden, koester de mooie herinneringen. Ook al heb je daar nu nog geen oren voor. Heel veel sterkte.
Edith Braspenning
Lieve familie
Sterkte in de tijd die komen gaat ik leef intens mee en dat blijf ik zeker de komende tijd nog blijven doen.
Liefs D. Noorman
Lieve familie. Zo mooi hoe jullie je gevoelens delen met ons. Het is nog steeds niet te bevatten.onze gedachten zijn bij jullie.Hopelijk strrkt datjullie in deze barre tijd. KNUFFELS Ab en Tiny.Xx
Lieve nabestaanden,
Wij kennen jullie niet persoonlijk maar zoveel mensen in onze naaste kringen wel. En door alles wat we volgen op tv en de media hebben we jullie lieve Petra en Gary leren kennen. Wat zullen ze gemist worden!! We leven ontzettend met jullie mee in deze vreselijk moeilijke tijd. Het was een respectvolle thuiskomst gisteren op Eindhoven. Maar het verdriet droop van de tv af en heel Nederland is diep geraakt door deze misdaad die nooit had mogen gebeuren. We hopen dat jullie Petra en Gary een mooie rustplaats kunnen geven.
Heel veel sterkte en kracht….
Joost, Jolanda, Rianda en Larissa van Ast
Geen idee wat ik zeggen moet. Sterkte wij leven met jullie mee!
Lieve familie,
Wat een emotionele dag moet het gisteren weer voor jullie geweest zijn. De beelden op tv kwamen goed binnen. Heel indrukwekkend en wat een intens verdriet. Het is voor ons al niet te bevatten, laat staan voor jullie. We denken aan jullie. Heel veel liefs en een dikke knuffel van ons allen. Dick, Merel, Britt & Matt
Lieve familie,
Wat een emotionele dag moet het gisteren voor jullie geweest zijn. De beelden op tv kwamen goed binnen. Heel indrukwekkend en wat een intens verdriet. Het is voor ons al niet te bevatten, laat staan voor jullie. We denken aan jullie. Heel veel liefs en een dikke knuffel van ons allen.
Dick, Merel, Britt en Matt
Lieve familie,
Wat een emotionele dag moet het gisteren weer voor jullie geweest zijn. De beelden op tv kwamen goed binnen. Heel indrukwekkend en wat een intens verdriet. Het is voor ons al niet te bevatten, laat staan voor jullie. We denken aan jullie. Heel veel liefs en een dikke knuffel van ons allen.
Dick, Merel, Britt en Matt
Met tranen in mijn ogen gisteren de uitzending gevolgd. Wat een indrukwekkende en waardige thuiskomst. Ik hoop dat het jullie sterkt en gesterkt heeft. Nogmaals veel sterkte . Ook namens Ronald Matto en Ellis Rigter: we leven met jullie mee.
Lieve Ton, Anja. Britt, Tim en Bob.
Heel erg indrukwekkend en emotioneel allemaal. Geen minuut gaat er voorbij dat wij niet aan jullie denken. Gisteren was ook zwaar voor Daan en Julian. Hun vliegtuig stond te wachten voor vertrek en samen zagen ze de vliegtuigen met alle overledenen landen op Eindhoven. Ze waren in gedachten bij hun keeper Gary en ze hopen dat zijn en Petra haar lichaam erbij zitten. Iedere dag lezen wij jullie verhalen en zien de indrukwekkende foto’s op internet. Fleur wilt eigenlijk naar huis, voor haar is het goed dat Luna en Tess ook naar Bolsena komen.
Wij zouden jullie graag nog veel meer willen ondersteunen en wensen jullie heel veel sterkte.
Een hele dikke knuffel voor jullie namens ons.
Heel veel liefs
Arie, Mirjam, Daan en Fleur
Lieve Ton Anja en kinderen.
Het was een hele emotionele middag maar ook heel mooi en statig
Wij vonden het heel fijn dat we hierbij konden zijn. En deze moeilijke momenten mochten delen.
Veel liefs Joke Xxx
Anja, Ton en verdere familie,
Heel veel sterkte om dit grote verlies te verwerken. De aankomst in Eindhoven en vervolgens het overbrengen naar Hilversum waren indrukwekkend. Knap dat jullie je ervaringen hierbij zo goed hebben kunnen verwoorden. Hopelijk helpt het schrijven jullie om alles een plekje te geven.
Marga en Jan
Ton, Anja en familie,
Met veel respect en medeleven hebben wij de berichten afgelopen dagen gevolgd. Geen woorden voor het verdriet wat jullie moeten doorstaan. Laten we hopen dat Petra en Gary snel een waardige rustplek zullen krijgen.
Wat denken we vaak aan jullie!
Liefs
Ton, Anja en familie,
Met heel veel respect volgen we alle berichten. Wat een verdriet en onzekerheid moeten jullie doorstaan. Laten we hopen dat Petra en Gary snel een waardige rustplek zullen krijgen.
In gedachten zijn we vaak bij jullie.
Liefs
Ton en de familie,
Het heel veel respect volgen wij alle berichten. Wat een verdriet moeten jullie doorstaan. Laten we hopen dat Petra en Gary snel een waardige rustplek zullen krijgen.
We denken vaak aan jullie.
Liefs van ons.
Lieve Ton, Anja, Britt, Bob en uiteraard ook de familie,
Wat ontzettend knap dat jullie deze site hebben gemaakt. Hopelijk helpt het jullie een beetje om dit grote verlies te verwerken.
Vandaag vonden we zo indrukwekkend, voor jullie nog vele malen intenser.
We denken zo vaak aan jullie en zijn er om jullie te steunen!
Veel liefs xxxxxx
geen moment zijn jullie uit mijn gedachten. mooi was het ceremonieel. heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. ik heb geen woorden meer.
Ton en familie
Het is niet te bevatten we zijn boos en verdrietig. Zoveel zouden we willen doen. Maar de geliefde mensen terug brengen kunnen we niet. We wensen jullie heel veel sterke kracht en liefde om deze vreselijke tijd door te komen.
Heel veel liefs, Steef en Sandra.
Heel veel sterkte gewenst! Ongelofelijk mooi geschreven allemaal!
Ik alle eer en waardigheid terug , met respect van heel Nederland ….. Dat het jullie enigszins troost en moed mag geven…..
Eindelijk komen ze naar huis. Veel sterkte vanmiddag! X
Lieve Ton en Anja,
Wat hebben jullie het duidelijk en mooi geschreven. Je komt er mee op en je gaat er mee naar bed. Verschrikkelijk. Al mijn collega’s op school leven enorm mee. Al mijn collega’s bij de KLM zijn massaal uit het veld geslagen en ontredderd. Dit drama is zo groot en treft jullie persoonlijk. Ik heb er geen woorden voor. Heel veel liefs en veel liefde voor elkaar. Xx Corneel